เห ตุุผลที่ไม่ควรยื้อคนหมดใจแล้ว

[fairya]

ก่อนที่จะยื้อใครสักคนไว้อย ากให้ลองอ่ า น

เคยคิดที่จะรักษาความเกี่ยวเนื่องต่างๆไว้ จนท้ายที่สุดก็ยอมปล่อยไป เพราะมันอาจมีแต่ว่าเราที่อย ากให้รักษาทุกอย่ างเหมือนเดิม

"ในขณะ ที่เราพย าย ามทำให้ รักคราวนี้อยู่ต่อไปได้ เขาก็พย าย ามทำทุกอย่ างเพื่อรักครั้งนี้มันจบลงเหมือนกัน"


‪ความเกี่ยวข้องที่สวนกัน มันก็เปรียบเสมือน เชือก ที่ต่างข้างก็ดึงไปคนละทาง ทางหนึ่งเป็นของ "คนที่ยังรักอยู่"


ส่วนอีกทางหนึ่งเป็น "ผู้ที่พร้อมจะไป" เพราะทุกคนมีเห ตุผล ที่จะดึงมันก็เลยทำให้มีการเกิดการแข่งขันชิงชัย

‬ ‪หลายคนอาจคิดสินะว่า คนไหนกันที่ดึงเชือกเข้ามาตนเองได้มากทุกแห่งสุดจะเป็นข้างชนะ

ถูกผู้ที่ชนะคนคือที่ดึงเชือกเข้าพบตัวเองได้มากที่สุด ซึ่งก็คือผู้ที่พย าย ามทำตามเห เหม็นตุผลตัวเองได้

แม้กระนั้นอย่ าลืมมองดูกลับไปดูมือที่ดึงมันมีทั้งเ ลื อ ดรวมทั้งแผลจากดึงสิ่งที่เราทำ

‪ประเด็นนี้สอนให้รู้ว่า มันไม่จำเป็นหรอกว่าเราจะเลิกร้างเพราะอะไร ถ้าหากการที่เรายังยื้อคนๆหนึ่งที่หมดใจ

ด้วยการจะรักษาเขาไว้อยู่ สิ่งที่ได้กลับมาบางทีอาจจะเจ็ บกว่าการปลดปล่อยเขาไป เพราะฉะนั้น


เจ็ บครั้งเดียวแล้วจบ ดีมากยิ่งกว่าจบเรื่อยไม่จบสักที เชื่อเถอะ "รักคนหมดใจ" มันปราศจากความสุขหรอก‬


เห เหม็นตุที่คนเคยรักกัน คบกันมายาวนานหลายปี เมื่อทิ้งกันไป ทำไมจึงหมดสายสัมพันธ์เร็วปานนั้น!

เคยมีคนถามว่า อย ากทราบจังเพราะเหตุไรคนเคยรักกัน คบค้าสมาคมกันมานานหลายปี เมื่อเขาทิ้งไป

ทำไมจึงหมดเยื่อใยเร็วปานนั้นไม่นึกถึงอดีตศูนย์รวมต่อสู้มาเลยหรือ?

คำตอบก็คือ

ถ้าคนปกติทั่วๆไป ที่ยังมีความรู้สึกทางดีมากยิ่งกว่าความรู้ด้านไม่ดี เขาจะคิดถึงอดีตที่มีพวกเราเสมอ

นั่นทำให้เขาเห็นคุณค่าจวบจนกระทั่งจะมีขณะนี้ แม้จะเหนื่อยหน่าย หงุดหงิดพวกเราในบางครั้ง เขาก็มีอดีตที่คอยเฝ้านึกถึง

ทำให้ไม่จากไปไหนแต่ถ้าคนที่ทิ้งไปแล้วหมดเยื้อใยทันที โน่นก็เพราะเหตุว่าเขามีความเ ล วในใจอยู่มากมาย

เป็นประเภทอ่อนแอทางจิตใจอยากได้หนีออกไปให้พ้นๆจากภาวะที่เป็นอยู่

ไม่ได้อยากรับทราบความรู้สึกของพวกเราและก็คนรอบข้างว่าเจ็บปวดรวดร้าวแสนสาหัสจากผลของการทำของเขามากมายเพียงใด

ยิ่งมีคนใหม่ด้วยแล้วทำให้อดีตไม่เคยสำคัญอะไรกับเขาอีก หรืออีกนัยเป็น

เขาไม่เคยรักเราหรอก คนแบบงี้เขารักตัวเองมากเกินกว่าจะสนใจความรู้สึกคนที่รักเขา

หรือก็คือ...

เขาหมดเสน่ห์หาในตัวเราและไม่มองเห็นทางที่จะไปและก็ใช้ชีวิตอยู่กับเราได้

เขาก็เลยไปแบบไม่หลงเหลือเยื่อใยอะไร หากแม้บางเวลามีลูกสอง สาม ไม่ถามหา ไม่ส่งเสี ยก็มองเห็นได้บ่อยครั้ง


และมักหาเหตุผลเข้าข้างตัวเองส่งเสริมให้ตนเองไม่ถูกลดน้อยลงด้วยการโยนข้อผิดพลาดให้เราก็ได้

คนอย่างนี้จึงควรปล่อยไปมากกว่ามาอาลัยอาวรณ์ เพราะเหตุว่าเขามิได้คู่ควรกับพวกเราแม้แต่น้อย

มันบางครั้งอาจจะโชคดีกับพวกเราก็ได้เพราะเราได้เห็นตัวตนที่จริงจริงของเขา ถึงแม้อดีตจะร่วมสร้างต่อสู้

ปัญหาปัญหา แต่ว่าพอเพียงเขามั่งมีลืมตาอ้าปากได้ เขาก็เลือกจะไปอยู่กับคน

"ชีวิตมนุษย์ถ้าทำความดีมากพอย่อมได้กินผลเงาะ แม้มีคุณงามความดีน้อยเกินไปย่อมได้รับประทานแต่เปลือกของเงาะ"

อย่ างไหนรสชาติมันจะหวานหอมกว่ากันล่ะ

คนเราเดี๋ยวนี้หลงเปลือก หลงรูปเสี ยกระทั่งลืมจิตใจ คุณความดี คนไหนกันแน่เลือกอย่ างไหนก็จะได้อย่ างนั้น

ผู้ที่ไม่ดี ไม่มีทางอยู่ร่วมกับคนดีไปได้หรอกเพราะศีลมันไม่เสมอ มันคิดก็ต่างทำก็ต่างแล้ว

เก็บความรักของเรามารักตัวเองรวมทั้งครอบครัวดียิ่งกว่าแล้ววันหนึ่งเราจะขอบคุณมากเขาที่ทิ้งไป
ยื้อรัก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13148/